سیدعبدالحمید بن سیدمحمد موسوی اصفهانیسیدعبدالحمید بن سیدمحمد موسوی اصفهانی، از علمای اصفهان در قرن سیزدهم هجری و از شاگردان صاحب جواهر بوده است. ۱ - معرفی اجمالیسیّدعبدالحمید موسوی اصفهانی بن سیّدمحمّد بن سیّدعلی‌بخش بن سیّدمحمّد موسوی، از علمای ازکیاء در قرن سیزدهم هجری و از شاگردان شیخ محمّدحسن صاحب جواهر بوده و پس از مراجعت از نجف اشرف در اصفهان و لنجان ساکن شده و هم در این شهر وفات یافته است. وی را شرحی است بر کتاب «شرایع الاسلام» تالیف محقّق حلّی. [۱]
آقابزرگ تهراني، محمدمحسن، الذّريعه الي تصانيف الشيعه، ج۱۳، ص۱۲۵.
[۲]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۹۱.
ظاهرا او همان است که در ذی‌قعده ۱۲۶۳ق برگه استشهادی را امضاء کرده و خود را چنین معرفی نموده است: «عبدالحمید موسوی النجفی مسکنا و مدفنا انشاءاللّه». تقریرات درس فقه شیخ موسی کاشف الغطاء به قلم او موجود است و آن شرح استدلالی بر کتاب مواریث «شرایع الاسلام» است. [۳]
قاسمی، رحیم، یادداشت‌های آقای رحیم قاسمی منقول از «سراج المعانی»، ص۷۸.
۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۱۸۵. رده‌های این صفحه : شاگردان صاحب جواهر | علمای اصفهان قرن 13 (قمری) | علمای ایران قرن 13 (قمری) | نویسندگان اصفهان سده سیزدهم(قمری) | نویسندگان ایران سده سیزدهم(قمری)
|